انواع خطاهای کد 400 چیست؟

در دوران معاصر، مواجهه با خطا در اینترنت کمتر از گذشته است. با این وجود، هنوز هم ممکن است هر از گاهی مشکلاتی را در وب سایت خود تجربه کنید. بدون درک روشنی از معنای پشت هر کد خطای HTTP، خطر از دست دادن ترافیک ارزشمند را دارید. خوشبختانه هر کد از انواع خطاهای کد 400 با نوع خاصی از خطا مطابقت دارد. با شناسایی علت اصلی مشکل، اغلب می‌توانید راهی برای حل آن پیدا کنید. هدف این راهنما ارائه یک نمای کلی از انواع خطاهای کد 400 است. اهمیت هر کد، دلایل وقوع آن و راه حل های بالقوه برای پرداختن به مشکلات را توضیح خواهیم داد.این اطلاعات هم برای سئو سایت کدنویسی هم سئو سایت وردپرس مفید است. پس با آوین سئو همراه باشید.

انواع خطاهای کد  HTTP 400

در حال حاضر، بیش از 20 نوع متمایز از انواع خطاهای کد  HTTP 400 وجود دارد. اگرچه این ممکن است طاقت فرسا به نظر برسد، مهم است که توجه داشته باشید که بیشتر این خطاها نسبتاً غیر معمول هستند. با این وجود، درک معانی آنها یا داشتن یک راهنمای مرجع (مانند این راهنما) می‌تواند در صورت نیاز بسیار مفید باشد. قبل از کاوش عمیق‌تر، ضروری است که مشخص شود خطا 400 نشان دهنده چیست؟ سری 400 کدها نشان دهنده مشکلاتی است که از سمت مشتری یک اتصال نشات می‌گیرد. این بدان معناست که سرور در قبال هیچ یک از این خطاهای رخ داده مسئولیتی ندارد. اکنون، اجازه دهید هر کد خطای 400 را به صورت جداگانه بررسی کنیم و در مورد پیامدهای آن و راه حل های بالقوه آن در صورت امکان بحث کنیم.

خطای درخواست  HTTP 400

خطای 400 Bad Request یکی از رایج ترین انواع خطاهای کد 400 است که عمدتاً به دلیل دلایل بالقوه متعدد آن است. این خطا زمانی رخ می‌دهد که وب سرور به دلیل خطایی که از سمت سرویس گیرنده منشاء می‌گیرد، قادر به پردازش بدنه درخواست نباشد.

خطای 400 Bad Request چگونه نمایش داده می شود؟

مشابه خطای 404، خطای 400 Bad Request از انواع خطاهای کد 400 می تواند به اشکال مختلف در مرورگرها و سیستم عامل های مختلف ظاهر شود. علاوه بر این، طراحان وب و شرکت های میزبانی وب این توانایی را دارند که نحوه ارائه خطای 400 را سفارشی کنند. در زیر چندین نمونه از نحوه نمایش این خطا وجود دارد:

400 Bad Request

Bad Request – Invalid URL

Bad Request: Error 400

HTTP Error 400 – Bad Request

The webpage cannot be found (مرورگر اکسپلورر)

اگر با هر یک از پیام های ذکر شده در بالا در مرورگر خود مواجه شدید، نشان دهنده خطای 400 Bad Request از انواع خطاهای کد 400 است.

 

دلایل رخ دادن خطای 400

دلایل رایج این خطا عبارتند از URL نامعتبر، نحوه فرمت نامناسب و عوامل مختلف دیگر.

چگونه خطای 400 را رفع کنیم؟

با توجه به طیف گسترده ای از دلایل احتمالی برای خطای درخواست بد، راه حل هایی به همان اندازه در دسترس هستند. به عنوان مثال، ممکن است بخواهید صحت URL وارد شده را تأیید کنید، کوکی های خود را پاک کنید یا حافظه پنهان خود را حذف کنید. اگر این روش‌ها مشکل را حل نکرد، اگر بعد از مدتی سعی کنید دوباره به وب‌سایت دسترسی پیدا کنید، اغلب ممکن است خطا برطرف شود. در ادامه انواع دیگر خطاهای کد 400 را توضیح خواهیم داد.

تأیید و بررسی آدرس

همانطور که قبلا ذکر شد، آدرس URL یکی از دلایل اصلی خطای 400 Bad Request از انواع خطاهای کد 400 است. این امکان وجود دارد که یک کاراکتر ناخواسته در هنگام تایپ دستی وارد شده باشد. لطفا مطمئن شوید که نام دامنه و صفحه به درستی نوشته شده است. اگر URL حاوی نویسه‌های خاصی است، بررسی کنید که آنها دقیقاً نشان داده شده‌اند. اگر آدرس صحیح است و همچنان با خطا مواجه می‌شوید، راه‌حل‌های جایگزین را بررسی کنید.

پاک کردن کوکی ها و کش مرورگر

خطای 400 ممکن است ناشی از کوکی های خراب یا قدیمی باشد. برای حل این مشکل، کافی است کش و کوکی های مرورگر خود را پاک کنید. اگر نیاز به اطلاعات بیشتر دارید میتوانید مقاله ما در رابطه با کوکی مرورگر چیست؟ را مطالعه فرمایید.

پاک کردن کش DNS

همانطور که قبلا ذکر شد، یکی از دلایل بروز خطای 400 Bad Request، خراب یا قدیمی بودن داده های DNS است. برای رفع این مشکل کافی است کش DNS را پاک کنید.

اندازه و حجم فایل

اگر می‌خواهید فایلی را در یک وب‌سایت آپلود کنید و با خطای 400 از انواع خطاهای کد 400 مواجه می‌شوید، دلیل احتمالی آن، حجم بالای فایل است. برای حل این مشکل، باید راهی برای کاهش حجم فایل پیدا کنید. این روش به نوع فایل بستگی دارد، اما منابع متعددی به صورت آنلاین موجود است که می‌تواند به فشرده‌سازی تصاویر، ویدیوها، فایل‌های صوتی و موارد دیگر کمک کند.

HTTP 401 Unauthorized

خطای 401 نشان می‌دهد که صفحه‌ای که می‌خواهید به آن دسترسی پیدا کنید، نمایش داده نمی‌شود مگر اینکه با اطلاعات کاربری معتبر از جمله نام کاربری و رمز عبور وارد شوید. این نوع خطای کاربر معمولاً در منابع محدود، مانند صفحات محافظت شده با رمز عبور که به اطلاعات احراز هویت نیاز دارند، رخ می‌دهد. در نتیجه مرورگر شما به جای بارگذاری صفحه مورد نظر با پیغام خطا مواجه می شود. درک این نکته مهم است که مواجه شدن با کدهای خطای 4xx  به طور کلی یک مشکل سمت کاربر در نظر گرفته می‌شود. با این حال، این نوع خطا از انواع خطاهای کد 400 لزوماً به این معنی نیست که کاربر مقصر است، زیرا ممکن است دلایل اساسی دیگری وجود داشته باشد.

چه عواملی می تواند منجر به خطای 401 شود؟

یکی از رایج ترین دلایل انواع خطاهای کد 400، حافظه پنهان و کوکی های قدیمی در مرورگر شما است. اگر مرورگر شما داده‌های قدیمی را در حافظه پنهان ذخیره کرده است یا از کوکی‌های قدیمی استفاده می کند، ممکن است خطای 401 را ایجاد کند. در موارد دیگر، این خطا ممکن است به دلیل عدم تطابق یا مشکل با یک افزونه باشد. به عنوان مثال، یک فایروال یا افزونه امنیتی ممکن است به اشتباه تلاش شما برای ورود به سیستم را به عنوان فعالیت مخرب شناسایی کند و خطای 401 را برای محافظت از صفحه نمایش دهد. علاوه بر این، منبع مشکل ممکن است یک اشتباه جزئی، مانند ورودی نادرست URL باشد.

روش های حل خطای 401

این روش ها  به اختصار عبارتند از:

• بررسی URL
• پاک کردن کش
• پاک کردن فایروال
• پاک کردن سوابق DNS

خطای پرداخت  HTTP 402

کد وضعیت 402 Payment Required از انواع خطاهای کد 400 به ویژه در سری 400 قابل توجه است. به ندرت در سناریوهای معمولی با آن مواجه می‌شویم. زیرا به طور خاص برای سیستم‌های پرداخت خرد، که هنوز رایج نیستند، تعیین شده است. در استفاده واقعی، سرویس‌های مختلف ممکن است این کد خطا را برای اهداف جایگزین اعمال کنند. برای مثال، Google Developer API از آن استفاده می‌کند تا تعداد درخواست‌هایی را که می‌توان روزانه از رابط خود انجام داد، محدود کرد. با این وجود، این خطایی نیست که شخص احتمالاً نیاز به رفع آن داشته باشد.

HTTP 403 Forbidden

خطای 403 یکی از رایج‌ترین انواع خطاهای کد 400 است که نشان می‌دهد وب سرور درخواست شما را دریافت کرده است اما از دسترسی آدرس IP شما به صفحه مورد نظر خودداری می‌کند. این بدان معنی است که دسترسی شما به وب سایت مشخص شده مجاز نیست یا منبع درخواستی در حال حاضر در دسترس نیست. در شرایطی که مجوزهای لازم برای دسترسی به سایت را ندارید، خطای 403 Forbidden به عنوان یک محافظ دقیق وب سرور عمل می‌کند و از منبع درخواستی در برابر آدرس های IP غیرمجاز محافظت می‌کند. به عبارت ساده تر، پیامی که توسط خطای 403 Forbidden منتقل می‌شود این است: “شما اجازه دسترسی به منبع یا صفحه درخواستی را ندارید مگر اینکه مجوزی از مقامات بالاتر داشته باشید.”

دلایل رخ دادن خطای 403

در پاسخ به سوال در مورد علت خطای 403 می‌توان بیان کرد که این خطا معمولاً از تنظیمات نادرست سمت کلاینت ناشی می‌شود. سرور از آنچه شما به دنبال آن هستید آگاه است. با این حال، به دلایل مختلف، شما مجوزهای لازم برای دسترسی به صفحه درخواستی را ندارید و در نتیجه قادر به مشاهده آن نیستید.

یکی از دلایل احتمالی می‌تواند مربوط به تنظیمات مجوز یک فایل یا پوشه باشد. به طور خاص، ممکن است مالک وب‌سایت تنظیمات را به گونه‌ای پیکربندی کرده باشد که کاربران عادی از دسترسی به آن محروم شوند، یا ممکن است مجوزها به درستی تنظیم نشده باشند.

یکی دیگر از دلایل رایج خطای 403 از انواع خطاهای کد 400 در وردپرس ممکن است ناشی از تنظیمات نادرست در فایل htaccess باشد. این مشکل اغلب با یک تنظیم ساده پیکربندی قابل حل است.

علاوه بر این، عدم وجود صفحه اصلی می‌تواند منجر به این خطا شود، به خصوص اگر نام صفحه اصلی در فایل index.html یا index.php وجود نداشته باشد. تضادهای ناشی از افزونه ها نیز می‌تواند به بروز خطای 403 در وردپرس کمک کند. ممکن است دو یا چند افزونه ناسازگار فعال شده باشند یا به درستی پیکربندی نشده باشند.

همچنین، اگر نام دامنه به یک آدرس IP نادرست که در حال حاضر غیرقابل دسترسی است یا تغییر کرده است حل شود، ممکن است خطای 403 نمایش داده شود. در نهایت، وجود بدافزار و حملات به فایل htaccess می‌تواند منجر به اختلالات مداوم و در نتیجه بروز متناوب این خطا از انواع خطاهای کد 400 شود.

چگونه خطای 403 را رفع کنیم؟

روش های زیر به شما کمک می کند تا این محافظ تهاجمی و سرسخت را از مسیر خود حذف کنید:

• تایید رکورد A
• روشن کردن فیلتر شکن
• حذف هر گونه بدافزار
• اصلاح مالکیت فایل
• بررسی فایل htaccess
• آپلود صفحه فرمان اصلی
• غیرفعال کردن پلاگین های سایت
• پاک کردن حافظه پنهان و تاریخچه مرورگر وب
• بازنشانی دسترسی به فایل ها و پوشه های سایت.

ارور HTTP 404 ( یافت نشد )

بیشترین خطایی که از انواع خطاهای کد 400 اتفاق می‌افتد کد 404 است. این کد زمانی ظاهر می‌شود که صفحه درخواستی توسط سرور پیدا نشود. ممکن است یک خطای 404 توسط خود سرور نمایش داده شود یا یک صفحه خطای سفارشی 404 توسط توسعه دهنده وب سایت طراحی شود. در روش های سئو سایت، یکی از معیارهای گوگل طراحی و پیاده سازی صفحه 404 است. اطمینان از اینکه کاربران در سایت شما با خطای 404 مواجه نمی‌شوند ضروری است. هنگام حذف صفحات، توصیه می‌شود آنها را به سایر صفحات مرتبط هدایت کنید. در غیر این صورت، نه تنها سایت شما ممکن است با جریمه‌های گوگل مواجه شود، بلکه ممکن است بر عملکرد سئو سایت شما نیز تاثیر منفی بگذارد.

  راهکار حل خطای 404 چیست؟

از دیدگاه فنی، خطای 404 از انواع خطاهای کد 400، یک اعلان سمت مشتری است که توسط اقدامات کاربر ایجاد می‌شود. این خطا معمولاً زمانی رخ می‌دهد که کاربر به اشتباه آدرس صفحه را وارد کند یا زمانی که صفحه‌ای که می‌خواهد به آن دسترسی پیدا کند وجود ندارد و قبلاً اطلاعاتی در مورد انواع مختلف آن جستجو نکرده است. یکی دیگر از عوامل موثر حذف صفحه مورد نظر است، جایی که مالک وب سایت آدرس های صفحه قدیمی را به صفحه‌های جدید هدایت نکرده است. زمانی که کاربر بر روی لینک صفحه ای که حذف شده کلیک می‌کند، با خطای 404 مواجه می‌شود. برای کاهش این مشکل، توصیه می‌شود هر آدرس صفحه حذف شده را به صفحه مربوطه هدایت کنید.

دلایل رخ دادن خطای 404 چیست؟

1. برخی از دلایل خطای 404 از انواع خطاهای کد 400 نامشخص است. احتمال دارد آدرس یک صفحه حذف شده را به صفحه دیگری هدایت کرده باشید. اما ممکن است این هشدار همچنان ظاهر شود. توصیه می‌شود دکمه Refresh یا F5 را چندین بار فشار دهید تا کش بالقوه ذخیره شده در سیستم پاک شود.
2. آدرس صفحه یا URL را تأیید کنید. ممکن است اشتباه تایپ یا نوشته شده باشد. علاوه بر این، ممکن است در پیوندهای ارائه شده در وب سایت خطا وجود داشته باشد.
3. عمق صفحات را در آدرس کاهش دهید. به عنوان مثال، اگر آدرسavinseo.com/test/a/b/c.html را برای دسترسی به یک صفحه در سایت خود تعریف کرده باشید، این URL بسیار طولانی است و کاربران ممکن است حوصله تایپ آن را نداشته باشند. بنابراین توصیه می‌شود تا حد امکان آدرس صفحه را کوتاه کنید.
4. کاربران اغلب زمانی که از مکان دقیق آن مطمئن نیستند آدرس‌های دقیق را جستجو می‌کنند. بنابراین، توصیه می‌شود آدرس خود را با استفاده از اصطلاحات ساده ای که به راحتی توسط موتورهای جستجو نمایه می‌شود، ارائه دهید.
5. کاربران را تشویق کنید تا کش مرورگر خود را پاک کنند. زیرا ممکن است آدرس‌های خاصی در حافظه پنهان ذخیره شده و صفحات قدیمی را نمایش دهند.
6. اگر کاربران به هر دلیلی نتوانند سایت را پیدا کنند، احتمالا با مدیران سایت تماس خواهند گرفت. ارائه اعلان های قبلی یا اطمینان از اینکه اطلاعات تماس به طور برجسته در یک مکان قابل دسترس نمایش داده می‌شود ضروری است.در ادامه سایر کدهای مربوط به ارور 400 از انواع خطاهای کد 400 را بیان خواهیم کرد.

ارور و خطای HTTP 405

در این مرحله، انواع خطاهای کد 400 که کمتر رایج  هستند را بررسی می‌کنیم. خطای 405 زمانی رخ می‌دهد که یک کلاینت با موفقیت به یک سرور متصل می‌شود، اما به دلیل استفاده از روش نامناسب HTTP، درخواست نمی‌تواند انجام شود.

دلایل وقوع خطای 405

در حالی که این خطا نسبتاً نادر است، ممکن است هنگام استفاده از یک سیستم مدیریت محتوا (CMS) و تغییراتی در کد PHP آن رخ دهد. بر اساس مشاهدات ما، همچنین می‌تواند از نصب افزونه‌ها، ماژول‌ها یا افزونه‌های جدید ناشی شود.

نحوه رفع خطای 405

توصیه می‌کنیم سایت خود را به نسخه پشتیبان قبلی بازگردانید. زیرا شناسایی علت اصلی نمی‌تواند بسیار آسان باشد.

HTTP 406 Not Acceptable

این خطا کاملاً شبیه وضعیت HTTP 405 از انواع خطاهای کد 400 است. خطای 406 زمانی رخ می دهد که یک کلاینت درخواستی شامل سرصفحه Accept ارائه می دهد، اما سرور قادر به ارائه پاسخ مناسب نیست. به عبارت ساده تر، هنگامی که یک کلاینت یک درخواست پذیرش ارسال می کند، مجموعه کاراکترها، زبان یا نوع فایل مورد نظر را نشان می دهد. اگر سرور نتواند پاسخی مطابق با این مشخصات ارائه دهد، مشتری با خطای 406 Not Acceptable مواجه خواهد شد. همانند خطای 405، تشخیص علت اصلی این کد پاسخ می تواند بسیار پیچیده باشد. بنابراین، توصیه می شود وب سایت خود را از یک نسخه پشتیبان اخیر بازیابی کنید.

ارور احراز هویت پروکسی HTTP 407

درک این کد خاص از انواع خطاهای کد 400 نسبتاً ساده است. زمانی اتفاق می‌افتد که تلاش می‌شود به یک سرور متصل شود، اما کلاینت به دلیل عدم تأیید اعتبار از یک سرور پراکسی که به عنوان یک واسطه عمل می‌کند، نمی‌تواند اتصال را نهایی کند. بر اساس مشاهدات ما، متداول ترین دلیل برای مواجه شدن با این خطا تلاش برای دسترسی به یک URL نادرست است که نیاز به مجوز خاصی دارد. با این حال، اگر به یک سرور پروکسی استفاده شده برای وب سایت خود دسترسی دارید، ممکن است لازم باشد قبل از تلاش برای دسترسی مجدد به URL، جداگانه وارد آن سرور شوید.

ارور مهلت درخواست  HTTP 408

هنگام تلاش برای دسترسی به یک وب سایت، مشتری شما با سرور ارتباط برقرار می‌کند و اطلاعات مورد نیاز برای ارائه سایت را درخواست می‌کند. با این حال، مواردی وجود دارد که مشتری نمی‌تواند درخواست های لازم را در یک محدوده زمانی قابل قبول ارائه دهد. این وضعیت معمولاً منجر به بروز خطای 408 Request Timeout می‌شود که یکی از انواع خطاهای کد 400 است.

از آنجایی که این خطا به عنوان یک مشکل سمت مشتری طبقه بندی می‌شود، موثرترین روش این است که صفحه ای را که در ابتدا می خواستید مشاهده کنید، به روز کنید. به طور کلی، خطای 408 Request Timeout خود به خود حل می شود، مگر اینکه مشکلات اساسی در اتصال اینترنت شما وجود داشته باشد.

ارور  تضاد HTTP 409

این کد یکی از کدهای قابل توجه از انواع خطاهای کد 400 است. معمولاً زمانی ایجاد می‌شود که تلاشی برای ایجاد یا تغییر یک پوشه انجام می‌شود. اما دستورات ارسال شده توسط مشتری به سرور با پروتکل‌های ایجاد شده همسو نیست.

به عنوان مثال، اگر سرور تفسیر کند که شما در حال به روز رسانی یک فایل موجود با نسخه قدیمی تر هستید، این سناریو اغلب منجر به خطای 409 می شود. موارد مشابهی ممکن است هنگام تغییر نام یک فایل، ایجاد دایرکتوری یا در موقعیت‌های مشابه رخ دهد. به طور کلی، با تنظیم نوع درخواست HTTP که مشتری به سرور ارسال می‌کند، می‌توان از این مشکل جلوگیری کرد.

HTTP 410 Gone

کد خطای 410 در درجه اول برای ملاحظات بهینه سازی موتور جستجو (SEO) طراحی شده است. این کد نشان می‌دهد که منبعی که می‌خواهید به آن دسترسی پیدا کنید دیگر در دسترس نیست و بعید است که بازگردد. برای کاربران نهایی، تمایز بین کدهای خطای 404 و 410 ممکن است ناچیز به نظر برسد، زیرا هر دو نشان می‌دهند که منبع مورد نظر وجود ندارد. با این حال، کد 410 از انواع خطاهای کد 400 به طور خاص به موتورهای جستجو اطلاع می‌دهد که باید از خزیدن و ایندکس کردن آن صفحه خاص خودداری کنند.

طول مورد نیاز  HTTP 411

این نمونه دیگری از انواع خطاهای کد 400 خاص است. خطای 411 Length Required زمانی رخ می‌دهد که مشتری بدون تعیین طول محتوای آن درخواستی را ارسال کند. به طور معمول، این خطا در طول وبگردی معمولی مشاهده نمی‌شود. درعوض، خطای 411 Length Required  به احتمال زیاد هنگام ارسال درخواست از طریق API رخ می‌دهد. برای حل این مشکل، ممکن است لازم باشد خود روش درخواست را تنظیم کنید.

پیش‌شرط  ناموفق بود HTTP 412

گاهی اوقات، وقتی مشتری درخواستی را به سرور ارسال می‌کند، ممکن است شامل شرایط خاصی باشد. به عنوان مثال، درخواست می‌تواند حاوی یک هدر If-Unmodified-Since باشد، و اگر سرور نتواند این شرایط را برآورده کند، پاسخ خطای 412 Precondition Failed  را نشان می‌دهد. این نشان دهنده نوع دیگری از خطای مشتری است که به ندرت در طول وبگردی استاندارد تجربه می‌شود. با این حال، اگر با یک API یا یک سرویس مشابه تعامل دارید، ممکن است لازم باشد درخواست خود را تنظیم کنید تا اطمینان حاصل شود که سرور می‌تواند با پیش‌شرط‌های آن مطابقت داشته باشد.

HTTP 413 Payload Too Large

یکی دیگر از انواع خطاهای کد 400 خطای 413 است. هنگامی که یک کلاینت درخواستی را به یک سرور ارسال می‌کند، انتظار دارد که در پاسخ داده‌ها را دریافت کند. با این وجود، هر سرور دارای حداکثر ظرفیت برای مقدار داده‌ای است که می‌تواند به طور همزمان مدیریت کند. مواجه شدن با این خطا نشان می‌دهد که سرور به دلیل حجم بیش از حد اطلاعات نمی‌تواند یا نمی‌خواهد درخواست شما را پردازش کند. برای حل این مشکل، درخواست باید ساده شود تا از عملکرد مناسب اطمینان حاصل شود.

HTTP 414 Request-URI Too Long

تشخیص اینکه یک شناسه منبع یکنواخت (URI) با یک URL متفاوت است ضروری است. به عبارت ساده تر، در حالی که هر URL به عنوان یک URI واجد شرایط است، هر URI را نمی توان به عنوان یک URL طبقه بندی کرد. با کنار گذاشتن معناشناسی، خطای 414 Request-URI Too Long از انواع خطاهای کد 400 معمولاً زمانی رخ می دهد که یک URL از طول مجاز برای یک درخواست GET استاندارد فراتر رود. در چنین مواردی، بهتر است به جای آن از یک درخواست POST استفاده کنید.

نوع رسانه پشتیبانی نشده  HTTP 415

در میان انواع خطاهای کد 400 ، درک خطای 415 نسبتاً ساده است. همه سرورها برای مدیریت هر فرمت فایل مجهز نیستند. در نتیجه، ممکن است مواردی وجود داشته باشد که تلاش برای آپلود فایل منجر به رد شدن توسط سرور شود که منجر به بروز خطای نوع رسانه پشتیبانی نشده 415 شود.

رفع خطای 415

برای جلوگیری از مواجهه با این مشکل، فایل را در قالبی آپلود کنید که سرور بتواند آن را در خود جای دهد. اگر این امکان پذیر نیست، لازم است پیکربندی سرور را برای فعال کردن پشتیبانی از انواع فایل های مورد نیاز تغییر دهید.

محدوده درخواستی برآورده نمی شود  HTTP 416

در شرایط خاص، یک کلاینت ممکن است بخش خاصی از یک فایل را درخواست کند که به عنوان “محدوده” شناخته می‌شود. اگر محدوده درخواستی موجود باشد، انتظار می رود سرور آن را بدون تاخیر تحویل دهد. برعکس، اگر مشکلی در درخواست وجود داشته باشد (مانند درخواست بخشی از یک فایل که وجود ندارد) سرور با خطای 416 Requested Range Not Satisfiable پاسخ می‌دهد. این خطا نمونه دیگری از خطای سرور داخلی است که ممکن است هنگام تعامل با یک API یا درخواست‌های دقیق از یک سرور با آن مواجه شود.

برای حل این مشکل که انواع خطاهای کد 400 است ، لازم است محدوده مشخص شده در درخواست خود را تنظیم کنید. با اینکار سرور می‌تواند آن را با موفقیت پردازش کند.

انتظارات ناموفق بود HTTP 417

در زمینه HTTP، می‌توان بررسی کرد که آیا سرور قادر به پردازش درخواست شما قبل از ارسال است یا خیر. این کار از طریق استفاده از هدر Expect انجام می‌شود. اگر سرور مبدا نتواند درخواست شما را برآورده کند، پیام خطای 417 Expectation Failed را برمی‌گرداند.

عوامل مختلفی وجود دارد که ممکن است سرور را به رد درخواست سوق دهد. این می تواند شامل عوارض مربوط به پروکسی ها یا مجوزهای مرتبط با مشتری شما باشد. صرف نظر از علت، توصیه می شود قبل از تلاش برای اتصال مجدد به سرور، حافظه پنهان و کوکی های خود را پاک کنید.

ارور و خطای 418 ( I’m a teapot )

خطای 418، که به عنوان “I’m a teapot” شناخته می شود، در شرایط بسیار خاصی رخ می دهد و یک خطای واقعی نیست. توصیه می شود آن را جدی نگیرید. دکمه ctrl +f5 را بگیرید کنید تا مشکل حل شود.

خطای 421

خطای 421 یک نوع خطا از انواع خطاهای کد 400 است که زمانی رخ می دهد که درخواست کاربر نادرست باشد. در چنین مواردی، بررسی صحت URL وارد شده در مرورگر، بررسی تنظیمات DNS و اطمینان از صحیح بودن آدرس های هدایت شده ضروری است.

ارور و خطای Unprocessable Entity  ) 422 )

خطای 422 یا « غیرقابل پردازش Unprocessable Entity» زمانی رخ می دهد که سرور درخواست کاربر را درک کند اما قادر به پردازش آن نباشد. برای رفع این خطا ابتدا URL وارد شده در مرورگر را بررسی کنید. مدیران وب سایت باید کدهای سمت سرور و API ها را برای شناسایی هرگونه اشتباه احتمالی بررسی کنند.

خطای 423

خطای 423 نوعی کد وضعیت HTTP از انواع خطاهای کد 400 است که زمانی رخ می دهد که دسترسی کاربر به وب سایت محدود و قفل شود. برای رفع این خطا، مدیر وب سایت باید محدودیت های اعمال شده برای سطح کاربر را حذف کند.

ارور و خطای 426

خطای 426 زمانی رخ می دهد که نسخه جدیدی در دسترس باشد، اما شما از آن استفاده نمی کنید. در چنین مواردی، ضروری است ابتدا مرورگر خود را به روز کنید و پروتکل HTTP را بررسی کنید.

خطای 500 شامل طیف وسیعی از مشکلات است که ممکن است به دلیل عوامل مختلف ایجاد شود، مانند مشکلات پایگاه داده، فایل htaccess خراب، مشکلات پلاگین های نصب شده، خرابی سرور پایگاه داده و موارد دیگر. آشنایی با این خطاها به شما این امکان را می دهد که آنها را راحت تر حل کنید.

نوع دیگری از خطای وب سایت ERR_CONNECTION_REFUSED است که زمانی رخ می دهد که شما سعی می کنید از یک سایت بازدید کنید، اما به دلایلی نمایش داده نمی شود. برای رفع خطای ERR_CONNECTION_REFUSED، ما تمام مراحل لازم برای حل این مشکل را مشخص کرده‌ایم که یکی از آنها بررسی اتصال اینترنت شما است.

سخن آخر

یکی از ساده ترین راه‌ها برای جلوگیری از وارد شدن به کدهای خطای HTTP استفاده از یک میزبان وب قابل اعتماد است. با وجود یک زیرساخت میزبانی قوی، باید بتوانید از خطاهای HTTP سمت سرور و مشکلات مشابه جلوگیری کنید.

با ارائه دهنده مناسب، همچنین می توانید به یک تیم پشتیبانی در سطح جهانی دسترسی داشته باشید، که می تواند به شما در عیب یابی سریع کدهای خطای HTTP کمک کند. در این مقاله از انواع خطاهای کد 400 سخن گفتیم. برای اطلاع از سایر خطاها با آوین سئو همراه باشید.